Weer een week voorbij, hoe traag de eerste twee weken thuiswerken verliepen, hoe snel ging week 3.
In de eerste week had ik haast en paniek, alles moest zo snel mogelijk geregeld worden, het was chaos in mijn hoofd en lijf. De spanning zette mijn nek muurvast. Ik was continue online en bezig met nieuws vergaren en oplossingen zoeken.
Week 2 was een week van tranen, ik huilde om niks en zat apathisch voor me uit te staren als ik niet online was voor m'n werk. Geen zin in aankleden, eten of wat dan ook....De 3 dagen samen thuis zonder werk-ooit noemde je dat weekend en ging je leuke dingen doen- waren lang en stil, ieder op ons eigen eiland. Gelukkig scheen de zon en konden we in de tuin zitten want onze 'woonboot op het droge' is dan ineens best klein.
De laatste week voelde weer beter, ik heb een andere werkplek. Ik ga dus weer normaal gekleed om 8:00 uur de deur uit en ben om 17:30 weer thuis. Moe maar productief.
Ik mag gebruik maken van een fijn groot kantoor van een vriend met eigen bedrijf, er is ruimte genoeg om 1,5 meter afstand te bewaren van hem en de klanten. Het is een dynamische omgeving die me energie geeft. Natuurlijk moet ik rekening houden met hem en zijn bedrijf en daarom draag ik oortjes tijdens contact met collega's en studenten.
Eerst had ik van die gewone met pijnlijke oren tot gevolg. Mich leende mij zijn koptelefoon van werk en die is ideaal. Ik heb deze direct voor mezelf besteld, in het rood.
Deze zit niet in je oren maar leunt op je jeukbeenderen, het draagt fijn en het geluid is perfect. Het is de Aeropex van Aftershokz, ik heb het bij Bever besteld. Ook ideaal op de fiets want je hoort ook nog omgevingsgeluiden.
Ik ga dinsdag met rode oortjes naar de 'zaak' en kom vast ook met rode oortjes thuis na de tegeltjeswijsheden van mijn 'collega'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten