Ondergronds

Vandaag zijn we na ons ontbijt in de tuin ondergronds gegaan, dit hadden we achteraf goed gepland want de weersvoorspellingen zeiden dat het 36 graden ging worden!

De eerste stop waren de Romeinse katacomben. Als liefhebbers van Rome en Italië konden we dit niet overslaan. Het was best indrukwekkend om door de smalle donkere en vooral koude gangen te lopen en uit te komen in een afscheidskamer. Lees via deze link over deze bijzondere plek die al sinds 1910 open is voor publiek.  

In de middag gingen we na een wandeling bij de steenkolenmijn naar binnen.

Hier is een mijn nagebouwd, ook hier weer koud, donker en vooral vochtig. De machines en werktuigen waren meer Mich z’n ding maar het was wel apart om er rond te lopen en te beseffen dat tot 1965 nog dagelijks mensen werkten onder vreselijke omstandigheden in dot soort mijnen.

Na een rust-uurtje in de hoteltuin en onze kamer zijn we de Emmaberg weer afgegaan richting centrum om een hapje te eten. 

Het is nu 22:06 en we zijn op! 

Morgen hebben we van 10:30 tot 17:00 E-bikes gehuurd, ben benieuwd! 

De Wilde Kriek

Tijdens onze mini-vakantie verblijven wij in hotel De Wilde Kriek. (voorheen de Karsteboom)

Een klein, lief, gemoedelijk hotel met een prachtige tuin waar je als gast gebruik van mag maken. We hebben heerlijk ontbeten in de tuin, we mochten alles op een dienblad leggen en een plekje zoeken. Binnen is er ook een fijne, ruime lounge waar je kan ontspannen.

Wij hebben een kleine kamer geboekt, voorzien van alles wat je nodig hebt. Comfortabel bed en schone badkamer. Het is heerlijk stil in de kamer, je hoort alleen de vogeltjes. 

Eigenaren Bianca en Martin zijn 4 jaar geleden vanuit Haarlem (toeval bestaat) naar deze plek gekomen om het hotel te runnen na 15 jaar zelf als toerist in dit gebied te hebben vertoefd. Zij zijn aardige, rustige mensen die je veel tips geven over de omgeving en wat je kan ondernemen. Het centrum van Valkenburg is 10 minuutjes lopen, het station ongeveer 5! 

Wij vermaken ons prima! 

Dag 1 Valkenburg

Vanmiddag zijn we aangekomen bij ons hotel De Wilde Kriek in Valkenburg. Na inchecken zijn we de Emmaberg afgelopen naar het centrum.
In eerste instantie schrokken we van de drukte maar dit bleek in 1 straat te zijn met alleen maar restaurants, die gaan we mijden.
Op een plein vonden we een leuk plekje op een terras, 's avonds hebben we daar ook gegeten. We hebben wat gewandeld, gekeken, kaarsje gebrand en heerlijk gegeten.
Op een ander terras hebben we de dag afgesloten met een koffie en limoncello.

De komende dagen staat in ieder geval het volgende op de planning:
Donderdag: met de trein in 11 (snel) of 14 (stop) minuten naar Maastricht.
Vrijdag: 11:00 rondleiding in de Romeinse katakomben.
Zaterdag: 10:30-17:00 E-bikes gehuurd bij Cycle Center, de route gaan we nog bedenken.
Zondag: Lily ophalen in Maastricht en bij mijn moeder langs.

Verder gewoon genieten, foto's maken en bloggen!

Gewoon een bedankje...

Een jongedame zit om 3 uur 's nachts op een stoepje, overstuur lijkt wel. We stoppen en bieden hulp. Ze hyperventileert en wijst naar haar mobiele telefoon. Ze probeert haar moeder te bellen, ik probeer het ook, maar helaas neemt niemand op. Mich belt 112 en ik probeer de jongedame te kalmeren maar ze zakt onderuit. Gelukkig komt er snel een ambu, zij nemen haar mee. 

Een oude heer in een electrische rolstoel staat om 02:00 uur midden op het fietspad van de Dreef, een paar jongens staan om hem heen. We stappen af en vragen of ze hulp nodig hebben, de oude man wil iets maar we snappen niet direct wat. Hij wijst naar zijn nek en in zijn kleding staat zijn naam en de naam van de instelling in Zandvoort waar hij woont. Ik ga bellen.Oh zeggen ze aan de telefoon, hoeveel energie heeft zijn electrische stoel nog? 3 streepjes? dan komt hij wel thuis. Dit "flikt"Dhr B wel vaker is het antwoord van de zorginstelling. Ik hijs meneer rechtop in zijn stoel en hij rijd weg.  

Op de stoep een jongeman onder het bloed. In zijn mond een gapend gat, voortand eruit. Ik ga bij hem zitten, hij klampt zich aan me vast en Mich zoekt zijn tand. Hij is dronken en overstuur. De ambu komt en hij wordt ingeladen, vanuit de ambu roept hij dat ik meemoet. Ze rijden weg met jongeman en tand.  's Morgens zie ik de handafdrukken op mijn jasje..

Mich fietst naar zijn werk om 04:30, een jong stel fietst voor hem. In de bocht rijd de dame vol tegen een boom, een hoofdwond tot gevolg. Mich gaat 112 bellen en blijft erbij tot de politie en ambu komen. Hij blijft wachten, vraagt of ze hem nog iets willen vragen maar nee. Hij vervolgt zijn weg en is iets later op zijn werk.

Op de brug ligt een dame, ze viel zomaar zegt haar partner, Mich heeft haar ademhaling en pols gevoeld, die zijn goed alleen is ze even out. Ik ga bij haar zitten, vraag haar naam en praat tegen haar, ze reageert op een gegeven moment. Gelukkig. De ambu komt en neemt het over. Ze wil niet mee, zegt ze. Schaamt zich, teveel gedronken, ze gaat toch mee. 

Wandelend naar huis komen we in Heemstede een oudere heer tegen, hij vraagt ons de weg, direct hebben we door dat deze meneer S. aan het dementeren is. We beginnen een praatje en komen er langzaam achter dat hij in Heemstede woont en we wandelen rustig die kant op. Mich belt ondertussen de politie. Op een afgesproken punt kletsen we met meneer over koetjes en kalfjes. De politie komt, doet de achterportier open, noemt meneer bij zijn naam, laat hem instappen en met een korte: ‘Ja, we kennen hem’ rijden ze weg. Ik sta met mijn mond vol tanden en ogen vol tranen op de stoep.

We stoppen altijd, gewoon uit reflex. Zodra de professionals komen, stappen we terug. Wat ons opvalt en vooral gister met Meneer S, is dat er geen dank-je-wel komt van die professionals. We snappen dat hun focus ligt bij het slachtoffer, dat is ook normaal. Maar een klein dank-je-wel zou gewoon fijn zijn. Vooral ook omdat je nooit zal weten hoe het nu gaat met degenen die we geholpen hebben....

Rust en regelmaat

De vakantie is begonnen en zo is ook de rust gekomen. Normaal zouden we nu in Riomaggiore zijn dus dat is even vreemd. Even zoeken naar invulling van de dagen thuis. 

Ik probeer elke dag iets aan beweging te doen. naast 2x per week yoga bij Glow yogastudio, doe ik op de andere dagen een work-out of ik ga wandelen of fietsen. In Italië zwemmen en wandelen we elke dag, dat missen we wel. 

Ik sta elke dag rond dezelfde tijd op en eet regelmatig en gezonder. We zitten veel in de tuin, Mich met een boek of mobiel, ik haak wat en lees een beetje. In de middag even op het terras of aan de bar bij Zus en de dag is weer om.

Het is wennen....

Binnenkort gaan we een paar dagen naar Valkenburg, we hopen niet dat het virus daar weer de kop opsteekt zoals in Spanje en België. We houden het nieuws goed in de gaten. Op de laatste dag daar halen we Lily op, een klein zwart poezedametje van 10 weekjes oud. Zij zal ook zorgen voor regelmaat, rust niet zozeer maar ik heb er zin in....

All for now.....have a nice day! 

Bijnaaaa

Nog 1 studentloze week en dan vakantie!

Deze week stond in het teken van diploma's.
In de kantine was alles ruim opgezet voor de uitreiking. 1 gast per examenkandidaat mocht mee. 'Spelden' mocht niet door ons gedaan worden, een hand of knuffel ook niet.
Verder was het net zo ontroerend en bijzonder, misschien juist wel meer.
Deze studenten hebben hun examens in de 'vuurlinie' gedaan en gehaald!

Maandag waren de Bol studenten aan de beurt, woensdag mijn BBL groep, gister en vandaag ook een BBL groep. Ja, iedere groep een eigen dag, had ook wel iets.

Nu verzadigd, moe maar supertrots naar huis, laatste dag op De Klencke van dit schooljaar. 24 augustus mag ik weer, hopelijk dan nog iets normaler en met echte studenten om me heen.

Nog 1 week werken, nieuwe studenten plaatsen, administratie wegwerken en materiaal klaarmaken voor komend schooljaar.

Dit was een raar half jaar...
ik ga ff mijn ogen dichtdoen en meedeinen met het ritme van de bus, met mondkapje....