Vet update

17 mei schreef ik dat ik het zat was.
Het is nu 13 juni en ik ben 2,9 kg lichter op de weegschaal.

Dat bewegen blijkt een grotere inspanning dan het eten. Ik ben en blijf een luie stier die liever onder een boom in de schaduw ligt dan als een hinde rond te rennen enzo..
ik wandel dus meer. Stap een halte eerder uit de bus en loop naar mijn eindbestemming. Heb ik totaal een uur meer gelopen, beter dan niets.
Op de dagen dat ik de auto kan nemen, probeer ik 's avonds nog wat stappen te maken.

Die work-out, nee, daar ben ik te moe voor.

Dan het eten, ik eet veel minder koolhydraten. Aardappels, brood, rijst en pasta eet ik bijna niet. En als wel, dan een mini beetje, 2 happen ofzo. Voorheen stond elke dag één of twee van deze vier op het menu.
Verder zo koolhydraat-arm mogelijk, dus ik lees etiketten! Van Zus kreeg ik goede tips voor recepten, omdat je veel lekkere dingen wel mag is dit echt te doen!
Verder geen snoep/chips/frisdrank.

Ik neem lunch mee van huis met genoeg variatie. Ik koop niets meer ad hoc want is niet goed voor me.

Ik ga hier mee door, zal in Italië soms lastig worden maar alternatieven genoeg!

Actieplan

Ik ben niet blij.
Ik ben aangekomen, hoef niet op de weegschaal te gaan staan, mijn kleren vertellen het. De spiegel ook.
Jurken zitten te strak, broeken gaan moeilijk dicht.
65kg, zo zwaar ben ik nog nooit geweest, vreselijk.
Mijn BMI is 23,9 en mijn middelomtrek is te hoog (82cm).
Ik baal er van maar ben ook lui. Beweeg te weinig, heb een hekel aan sporten. Al die maanden thuiswerken helpen ook niet. Hou van snoepen, lekker een borrelplankje, chippie en ga zo maar door.
Zat al te kijken naar jeans in een maat groter, wijdere shirtjes....

Maar nee, dat wil ik niet.
Ik moet dit aanpakken.
Hoe?
Ik heb nog nooit aan de lijn gedaan...

Ik kijk eerst kritisch naar mijn eetpatroon, daar kan ik strepen zetten of andere keuzes maken. Geen snoep meer kopen, punt. Bruin brood ipv wit. Regelmatig eten om snaai-momenten tussendoor te vermijden. Hongergevoel met glas water proberen te stillen.

Dan het bewegen.... ik hou van dansen en heb op youtube een latin/zumba workout gevonden van 30 minuten. Zaterdag deze gedaan en dat was best lekker.
Vanmorgen ben ik om 7:15 de deur uit gegaan, in de stromende regen een uur gelopen. Naar de Rustenburgerbrug, langs het Jaagpad naar de Schouwbroekerbrug en weer naar huis. Een mooi rondje door buurt en groen. Goed tempo met buikspieren (ja, die zitten er heus nog ergens) aangespannen...

Die dans work-out en het wandelen wil ik vasthouden. Mijn eten zal nog een klus worden.. ik hou niet van gedoe. Eten is noodzaak en daar besteed ik weinig aandacht aan...

Mijn leeftijd schijnt ook een rol te spelen, ik moet me echt gaan inlezen. Hormonen, stofwisseling... wat een gedoe....

Tips en tricks zijn welkom, aanmoediging en kritische noten ook.

Liefs van mij en mijn vetlaag...

Echte mensen!

Vandaag weer een praktijkles gegeven in een echt lokaal met echte mensen!
Over een echt onderwerp waar eerst een beetje lacherig over gedaan werd maar algauw ook persoonlijke ervaringen werden gedeeld.
Het was les aan studenten Maatschappelijke Zorg niv.4. Normaal niet mijn doelgroep maar samen met collega M geven we een lessenreeks Basiszorg.
Het onderwerp was hulp bij Uitscheiding; feces en urine, voor de leek: poep en pies.
Lacherig dus, afhoudend ook want 'ik ga echt iemand z'n billen niet vegen' attitude. Tot een student vertelde over de zorg die zij haar oma geeft en een ander over zijn vader die slecht ter been is. Zou je hem laten zitten op de wc als hij niet meer overeind kan komen? Nee was zijn antwoord. Het ijs was gebroken en de aandacht stond ehh aan!
Materialen en voorbeelden uit de praktijk ter ondersteuning van de theorie, vragen en interesse.
Wat een energie geeft zo'n bijeenkomst! Wat een goed gevoel om mensen om me heen te hebben. Wat een bevestiging voor wie ik ben en wat ik kan.
De school, studenten, collega's en de lessen zijn een groot deel van mijn identiteit, dat deel was ik ff kwijt... hoop dat we steeds meer en vaker weer fysiek les mogen geven, lekker praten over p... ehh feces!

Inspiratie

De laatste maanden heb ik weinig inspiratie meer om te schrijven. Net als bij iedereen is de wereld gekrompen.
Thuiswerken, geen sociaal leven, avondklok noem het maar. Soms is de supermarkt het enige uitje, meestal doet Mich het omdat ik zit te werken.
De hele dagen achter de laptop maken moe, daarna ook geen zin meer om -online- een blog te schrijven.

Net al zovelen ben ik het ook zat aan het worden. Stapje voor stapje lijken we meer ruimte te krijgen, meer lucht. Wie weet komt de inspiratie dan ook terug.

Fijne avond(klok)

Steek voor steek

Dag voor dag
Steek voor steek
Een jaar Corona
Wanneer weer normaal
Dag na dag
Steek na steek