woensdag 26 april 2017

Tears of joy

Zit op de bank, tranen over m'n wangen, tears of joy.

Fantastische tijd met Nina doorgebracht, wat heb ik haar nabijheid gemist. Vooral de ochtend- en avondrituelen sinds wij niet meer in 1 huis wonen. Vanmorgen thee, kaart en cadeau op bed. 

Thuiskomen op Haarlem station en daar mijn liefde zien staan. Met z'n 3en gegeten en gepraat. Een prachtige lp van Antony and the Johnsons krijgen. 

Ons huis binnen stappen en slingers en tulpen zien! 

Net face-time gesprek met Fe en Bruno, heerlijk! 
Nu koffie en een tompouce en Koen komt straks langs. 
Heel veel felicitaties de hele dag door via social media, ik ben een rijke vrouw. Rijk van liefde, met natte wangen van geluk. 

Dank xx 

dinsdag 25 april 2017

Paris III

Vanmorgen even uitgeslapen. Croissantje bij de bakker aan de overkant, krakend vers. 
Via de begraafplaats van Monmartre waar grafstenen uit 1800 staan. Een brug is letterlijk over de begraafplaats gebouwd. Een bizarre plek zo tussen de gebouwen...

Verder naar Rue de Abessess voor een koffie en thee. Nina at nog een brownie. 
Daarna de wijk in, Nina heeft een mooie bikini gekocht, voorbereiding op Ibiza. 
Bij metro Abessess gingen we diep de grond in, bijna stijl naar beneden. 

Eindpunt was Grands Boulevards en Lafayette. Dat laatste was erg druk, warm en teveel indrukken, veel schoenen gezien maar allemaal net niet.  Nina heeft twee leuke shirts gekocht. 
Na een flinke lunch zijn we weer ondergronds gegaan en bij Saint-Michel uitgestapt, met een overstap bij Strasbourgh St Denis. 


In het Quatier Latin zijn we verder gaan shoppen, bij schoenwinkel Minelli vonden we eindelijk iets wat in de buurt kwam. Na uitleg in 3/4 Engels-1/4 Frans waarvoor de schoenen waren met foto-ondersteuning, kwam de dame met een paar mooie hoge hakken. Bijna maar net niet Emma. 
Toen kwam ze met het boek met nieuwe collectie en daar stonden ze in. Ik heb wel 15 min rondjes gelopen, twijfelend, denkend, kijkend, Nina was helemaal om. Koen appte na het zien van de foto's dat hij ze moooooi vond....
Ik heb ze gekocht! 

Nu terug in ons 'huisje' , morgen ben ik jarig dus gaan we lekker aan de boemel! 

maandag 24 april 2017

Paris II

Monmartre - St. Paul Le Marais - Centre Pompidou - Rives de Seine - Tour Eiffel - Monmartre 











Paris

Om 16:45 reed de trein Gard du Nord in. Na het eindelijk verkrijgen van de metrokaartjes, gelijk maar 10 want goedkoper en bij meerdere automaten was het papier op, gingen we ondergronds met lijn 4, na 1 halte weer verder met lijn 2, eindbestemming Place de Clichy. Klein stukje lopen en we staan in een prachtige hal. 
Door de binnenplaats, weer naar binnen en 5 hoog de trappen op. 

Een mini-huisje wacht op ons. Lief, modern, alles erop en eraan. De huisbaas Gerard is hoffelijk en legt ons iedere knop, deur en code uit in een prachtige mengelmoes van Frans, Engels en Duits. 

Nadat we ons hebben opgefrist en luchtiger hebben gekleed gaan we de deur uit. We lopen 'onze' wijk in, Monmartre. Langs de Moulin Rouge en de vele sexshops, peepshows en meer van dat. Door mooie straatjes met hangende tuinen aan de balcons. 
Eten doen we bij Le Chinon, de locals aan de bar kijken naar de uitslagen van de verkiezingen, twee blonde jongens uit Nederland eten een pizza. Wij eten, drinken en kletsen. En proberen in Franse woordjes te praten met onze knappe ober. 

Ik wil graag de Sacre Coeur zien, eerst halen we een trui omdat het afgekoeld is. 
Na vele trapjes en stijgende straatjes staat ze daar in volle glorie. 

We gaan naar binnen, de mis van 22:00 begint net, we gaan aan de zijkant zitten kijken en luisteren. Een mooie afsluiter van deze dag. 

Nina slaapt, ik ben al vroeg wakker, maak thee en kijk naar Parijs





woensdag 12 april 2017

I Feel....

In de bus onderweg naar Inholland. Sirenes, zwaailichten, ambulance, politie, brandweer, nog meer sirenes...
Op de Boelelaan, precies tussen VU ziekenhuis en universiteit kon de bus niet verder. Uitstappen en lopend naar mn fiets die bij de universiteit staat. 

Op het kruispunt staat de sneltram 51. Stil. Met al die zwaailichten ervoor. 
Politie regelt het verkeer. 
De hoeveelheid hulpdiensten zegt niet veel goeds. 

Ik loop met de fiets richting kruispunt, hoop de hoek om te kunnen richting Amstelveen. 

Een jonge vrouw, midden op de stoep, verdwaasd gezicht, blonde krullen, mobiel in haar hand met witte knokkels omklemd. 
Ik kijk naar haar, ik vraag haar of het gaat. Een woordenstroom vloeit, Engels met accent. Tranen, hortend en stotend verhaal. Een lichaam, een meisje, geluid. Ze zag het gebeuren, de tram, het meisje, paniek. Ik omhels haar, deze vreemde en vraag of ze iemand kan bellen om haar op te halen. 
Haar mobiel gaat, de taxichaffeur die ze heeft gebeld. Take me away from here. Take me home. Ik voer een gesprek met de taxichaffeur, hij kan daar niet komen. 
Een tweede vrouw ontfermd zich over de vrouw die huilt, houdt haar vast terwijl ik vervoer probeer te regelen. De tranen staan hoog bij me. 
Ze ratelt, huilt, drie vrouwen huilen, vreemden troosten deze vrouw in shock.  
De andere vrouw neemt haar mee, samen gaan zij een taxi zoeken. Ze heeft mijn nummer, hoop ooit nog wat van haar te horen. 

Ik loop verder, trillend. Kijk naar de tram en huil. Fiets naar Inholland en ben blij als ik mijn collega Herman aan de lijn krijg. Ben blij dat ik mijn klasgenootjes Amy en Francis zie en huil nog een keer. 
Het meisje leeft nog zegt AT5. Godzijdank. 

dinsdag 11 april 2017

I feel Haarlem: Blue


Haarlem vanaf de Rustenburgerbrug. 

I see Haarlem: Busrituelen

De meeste busgenoten zitten in dezelfde houding. Voorovergebogen over hun mobiel met de weerschijn van het scherm op hun gezicht. 

Soms een boek, soms een krantje. 
Zelfs laptops worden gebruikt op de rit Haarlem Station-Amsterdam Zuid.

Ik stap in bij de 'Temp', lees de NOS-app op mn mobiel. Dommel in slaap. 
Kijk naar de mooie lucht. 

Er is 1 dame die een ander ritueel heeft. Zodra zij zit, komt haar make-up tasje met panterprint op schoot. Klein spiegeltje, streepje eyeliner, potloodje wenkbrauwen, kleurtje op dr wangen , mascara en lipstick. 

Ik vind het knap in zo'n trillende bus. Ze tekent, wacht, gaat weer verder. Kent waarschijnlijk iedere hobbel in het wegdek. 

Nog puur en kleurloos in Haarlem. 
In Amsterdam stapt een diva uit de bus. 

Het busleven, best interessant.