dinsdag 1 november 2016

Nekslag

Al sinds de zomer heb ik pijn in mn nek, allerlei oorzaken bedacht: tocht, stress, verkeerd kussen, nieuwe werkplek, andere werkhouding, sportschool, geen rust nemen.....

Een aantal behandelingen bij de sportfysio hielpen.....kortstondig. 

Zaterdag schoot 'het' erin en zat mijn hoofd vast. Alsof de lagers eruit zijn gehaald en de smeerolie opgedroogd. 
Gisterochtend heb ik alleen medicatie gedeeld en dat was al pijnlijk genoeg. Gisteravond zat ik te janken op de bank, de pijn is vreselijk, de midalgan en pcm hielp niet. In opdracht van mijn begeleider en collega Herman moest ik me ziekmelden, per direct via de whatsapp. 

's Nachts in bed moest Mich me omrollen en hield ik met twee handen m'n hoofd vast. Vanmorgen heb ik direct de huisarts gebeld. 
Ik ging de praktijk uit met diclofenac voor overdag en diazepam voor de komende 3 nachten en een verwijzing voor de neuroloog omdat ze een nekhernia vermoed. 

Ik ben hier letterlijk en figuurlijk ziek van. 
Ik haat ziek zijn, ik heb morgen een tentamen dat ik niet kan missen. Ik heb werk dat op me wacht, bewoners die de dupe zijn van onderbezetting, leerlingen die hun mentor nodig hebben. 
Ik heb een kappersafspraak afgezegd, er moeten nog Save the Date kaarten geschreven worden, een haakwerk ligt in hoek van de bank, lukt allemaal niet met die zere nek. ik haat nietsdoen en mijn lichaam dwingt me daar nu toe. 

Ik lig op de bank met mijn aantekeningen op schoot en ik baal! 

Iedereen zegt dat ik rust moet nemen......aarrgghhhh.......ik ga het proberen. Nu ben ik gefrustreerd. 
Wat een nekslag. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten