Naar binnen

 Vanaf de eerste behaaglijke dag wonen wij ‘buiten’. Dat kan al half maart zijn. We verplaatsen onze activiteiten naar de tuin. 

Het klinkt gek maar op een gegeven moment heb ik de behoefte om naar binnen te gaan. Qua temperatuur kan het nog prima maar ik heb genoeg buiten gehad. 

Begin van het jaar waren we begonnen om binnen in meubels te vervangen, dat is nu klaar. Een paar mooie planten maken het geheel af. Buiten hebben we de spullen ingepakt voor de herfst en winter. De tuin verandert langzaam, bloemen veranderen in zaaddragers, bladeren verkleuren of beginnen te vallen. Er hangen nog een paar groene tomaten en gisteren hebben we nog een courgette geoogst. 

Lily zou in principe naar buiten mogen maar aangezien onze tuin groot en aan een drukke weg ligt, houden we haar binnen tot het voorjaar. Dan is ze groter en bijna 1 jaar. Kan ze langzaam met ons mee naar buiten. 

Er is nog iemand mee naar binnen verhuist, misschien wel meerdere. Je ziet ze niet maar in de stilte van de ochtend hoor je ze wel. Lily volgt ze door de kamer, oren gespitst. Lily boven en de muisjes onder de vloer. In de zomer zie je ze soms in de tuin. Ach, zo lang ieder z’n plek heeft, vind ik het best. 

Ben jij al klaar voor het binnenseizoen? 

Life with Lily

7:00 uur het ‘purren’ begint, op je borstkas of rug, vlak naast je gezicht. Natte neuskusjes op je wang. 

7:30 uur is ze klaar met zachtjes doen en begint de ‘jacht’. Ze springt op je voeten, je billen, net zo lang tot je reageert. 

Uit bed de eerste check: water, voer, bak. Ontbijt maken voor mezelf mag maar moet niet te lang duren. Ze draalt om me heen, rent naar de woonkamer alsof ze zegt: kom nou, spelen! 

Tijdens mijn ontbijt spelen we, ik gooi een visje aan een touw steeds verderop, zij vangt en ‘doodt’ het. Zodra mijn aandacht verslapt, gaat ze ‘stout’ doen. Ze springt op de tv-kast en geeft de plant een mep. Ik lok haar naar d’r nieuwe speeltoestel. Het rennen begint. Het lijkt wel apekooien. 

Als ze doorheeft dat ik echt andere dingen ga doen, zoals douchen, aankleden en werken, gaat madam zelf spelen. Ze komt wel regelmatig een knuffel brengen als ik achter mijn laptop zit of valt voor mijn toetsenbord in slaap voor een minidutje. 

Ze eet wat, drinkt een paar slokjes, speelt, dut en gaat op de bak. Ze miauwt als haar favoriete speeltje onder de bank ligt en ze er niet meer bij kan. 

Vanaf 13:00 begint haar slaaptijd, soms wel tot 16:00 uur. Eerst opgerold als een balletje, hoe dieper de slaap, hoe uitgestrekt haar lijfje. 

In de namiddag begint de jacht weer, spelen, vechten, rennen, alles weer opnieuw. Daarma weer eten, drinken en een sanitaire stop. Als wij eten wil ze soms op tafel, we geven haar dan juist haar eigen eten op haar plek. Opgelost. 

‘s Avonds ligt ze het liefst tussen ons in op de bank. Heerlijk languit maar na een kreetje weet ik dat ze op mijn schoot wil, soms tegen mijn borst aan. Zo ligt ze ‘snachts ook, in de holtes van een van ons of tussen ons in. 

Ik kom tot rust door haar, heb routine door haar. Nooit gedacht dat ik gek zou kunnen worden op een katje. Maar het is zo.