Na een lange periode van stilte, heb ik besloten mijn blog weer leven in te blazen. Na 5 jaar studeren komt er weer tijd en rust voor creatieve dingen, schrijven en bloggen is daar één van. Ik kijk weer de wereld in, een andere wereld sinds de laatste post.
Deze week is een week van afronden, van oogsten. Donderdag kwam de eerste oogst binnen in de vorm van een mooi cijfer voor mijn afstudeeronderzoek en een vast contract bij de school waar ik werk. Wat een ontlading, wat een opluchting.
Aanstaande donderdag moet ik op voor mijn assessment, de allerlaatste stap voor ik mijn bul mag ontvangen op 5 juli. Dan mag ik mijzelf Leraar Gezondheidszorg en Welzijn noemen, in de volksmond docent verpleegkunde of juffie Emma zoals de dames in mijn mentorgroep zeggen.
Waarover ga ik schrijven in deze blog?
Over mijn leven als getrouwde vrouw, bijna een jaar geleden werd ik de vrouw van mijn man.
Over mijn leven als moeder, zonder teveel te vertellen over het leven van mijn kinderen, dat is tenslotte van hen.
Over mijn leven als docent op een mbo in de randstad, waar elke dag iets moois gebeurt.
Over haken, wat ik nog dagelijks doe, over tuinieren en onze merelman. Over prachtig Haarlem en Italië.
Over de prachtige dingen in het leven....gewoon dat.
Ik ben er weer, en niet alleen hier.