Happy tears

Vriend Henk zei laatst: die ontlading komt nog wel als je rustig op het strand zit in Italië. We spraken over het drukke (studie/werk/operatie) jaar dat we doorgemaakt hadden. 

Die ontlading kwam niet, tot vandaag. 

Vandaag was de eerste vergadering van het nieuwe schooljaar. Om kwart voor 10 stapte ik uit de metro op station RAI toen het besef ineens kwam. Hiervoor heb ik een jaar lang zo hard gewerkt, 2 vrije dagen op de 14. 

2 dagen college bij Inholland want versneld traject, 1 dag stage bij RocTop en 24 uur per week werken als verpleegkundige. Studeren en nogmaals studeren. In mei nog een buik-kijkoperatie. 

De beloning: propedeuse gehaald en 3de jaar in. Als docent verpleegkunde een contract voor 3 dagen bij RocTop en 8 uur per week in het verpleeghuis, geheel klachtenvrij sinds operatie! 

De tranen stonden in mijn ogen toen ik de school inliep en gingen vloeien na de hartelijke begroetingen van alle collega's en mijn lieve klasgenootje Amy, via haar kwam ik binnen bij deze leuke school. 

Eén van de belangrijkste moest ik nog even missen, mijn stagebegeleider Herman zit nog lekker op het Franse strand. 

Dankzij hem ook de Happy Tears, hij zag direct in mij wat ik nog niet zag. Hij nam me aan als stagiaire, nu word ik zijn collega! 

Ik ben zo blij!