donderdag 19 mei 2016

Tears of joy

Gisteren was een spannende dag, mijn eerste les als docent-in-opleiding voor een groep mensen die mijn leeftijd zijn en ouder. Die nog meer jaren in de (ouderen)zorg werkzaam zijn.
Jonge mensen die sneller leren dan ik en de groep bestond uit 20 mensen. 

40 ogen die je aankijken, ik kan je vertellen, dat is doodeng. 
Ik was dan ook echt nerveus. 

Samen met collega-docent was de les stap-voor-stap voorbereid, maar toch.....
Mijn stem bibberde, de stift in mijn hand draaide rondjes. 

Na een tijdje brak het ijs en was er zelfs ruimte voor humor en informele gesprekjes. Er kwam een andere sfeer, een fijne.

Achteraf kreeg ik alleen maar positieve feedback! 

Ik stond te stuiteren in de docentenkamer! 

'S avonds op de bank kwam de reflectie, en vloeiden de tranen van ontlading en blijdschap.

Het volgen van deze opleiding en het lesgeven voelt als thuiskomen, zo fijn. Ik hoop echt dat ik aangenomen word. 

Nu onderweg naar college, de spons is leeg en klaar om weer vol te lopen met informatie. 



Fijne dag! 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten