zondag 15 mei 2016

Kraamtuin

Of het een jongen of een meisje is, weten we niet.
Wel hebben we het hele proces kunnen volgen, in geluid en beeld. 

Eerst was er de Merel-man, luid zingend in zijn boom. Elke ochtend en avond zong hij zijn vrouwtje toe. 
Zij scharrelde tussen de plantjes op de grond. 



Daarna kwam het dagelijkse ritueel, man zoekt worm of pissebed, vliegt weg, vrouw landt en zoekt worm of spin, vliegt weg. Luid gepiep steeg op bij de muur van de buren als pa of ma aan kwam net een bek vol lekkers. Het nest was niet te zien maar al snel wisten wij de locatie door het gepiep. 

Na twee weken voederen kwam ineens een bruin bolletje mee met vader onze tuin in gefladderd. Kort staartje, bruin en een randje bij zn bek. 


Onze tuin is nu kraamkamer, vader en jong blijven dichtbij elkaar, vader zoekt eten en voert zijn kind, prachtig gezicht. Aangezien vader niet bang is voor ons en tot dichtbij de deur komt, zien wij bolletje ook van dichtbij. 

Moeder hebben we niet meer gezien, het gepiep is gestopt dus waar ze nu is, geen idee.

Wij houden rekening met 'onze baby', we komen voorzichtiger de tuin in, laten gewied onkruid op een hoopje liggen want de insecten zitten daar juist in. 

We genieten van de kraamtijd, beschuit met pissebedden voor de hele buurt! 


Op dezelfde plek als zijn vader! 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten